بررسی نقش میانجی درک از شخصیت سالم سازمانی در رابطه‌ بین شادی کارکنان در محیط کار و رفتار سکوت در میان کارکنان دانشگاه

چکیده

زمینه و هدف: رفتار سکوت، در میان کارکنان سازمان و پیامدهای مخرب آن و در مقابل آن شادی کارکنان در ارتباط با شخصیت سالم سازمانی، از اهمیت بسیار زیادی در پیشبرد اهداف و مأموریت‌های سازمانی برخوردار خواهد بود. لذا پژوهش حاضر به بررسی نقش میانجی درک از شخصیت سالم سازمانی در رابطه‌ بین شادی کارکنان در محیط کار و رفتار سکوت در میان کارکنان دانشگاه امیرالمومنین (ع) اصفهان م‍ی‌پردازد.

مواد و روش‌ها‌: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی- توصیفی و از نظر ارتباط میان متغیرها از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه آماری در پژوهش حاضر، کلیه‌ کارکنان دانشگاه امیرالمومنین (ع) اصفهان در سال 1396-1397 بود که بر اساس جدول کرجسی- مورگان و فرمول کوکران، 210  نفر برای شرکت در پژوهش انتخاب ‌شدند. گردآوری داده‌ها از طریق سه پرسش‌نامه‌ استاندارد درک از شخصیت سالم سازمانی فانی و همکاران (1391)، شادی کارکنان در محیط کار استوهر (2015) و رفتار سکوت پیکانی و شاه نظری (1394) انجام گرفت. برای آزمون فرضیه‌ پژوهش، از روش معادلات ساختاری، آزمون کولموگروف- اسمیرنوف و روش بوت‌استرپ با نرم‌افزارهای SPSS و Smart PLS 7 استفاده گردید.

یافته‌ها: بین شادی کارکنان در محیط کار و رفتار سکوت از طریق درک از شخصیت سالم سازمانی در میان کارکنان دانشگاه امیرالمومنین (ع) در سطح اطمینان 0/95 و مقدار ضریب همبستگی 0/93- رابطه‌ی معکوس و معنی‌داری وجود دارد.

نتیجه‎گیری: شادی کارکنان در محیط کار، از طریق بهبود درک از شخصیت سالم سازمانی؛ در میان کارکنان دانشگاه امیرالمومنین، (ع) سبب کاهش رفتار سکوت ایشان می‌شود. در واقع شادی کارکنان در محیط کار، نه فقط به صورت مستقیم بلکه از طریق بهبود شخصیت سالم سازمانی، می‌تواند منجر به کاهش رفتار سکوت کارکنان این دانشگاه شود.

کلید واژه‌ها: شادی کارکنان، رفتار سکوت، شخصیت سالم سازمانی، دانشگاه امیرالمومنین (ع) اصفهان